Íslendsk nøvn
Fáir íslendingar hava ættarnavn ella eftirnavn. Flestir eru "kendir við faðir sín", eyðkendir við faðirsnavninum í hvørsfalli + -son/-dóttir. Íslendski uttanríkisráðharrin Steingrímur Hermannsson eitur Steingrímur og er Hermannsson, t.e. faðir hansara eitur Hermann. Einasta navn hansara er so statt Steingrímur, hitt er til eyðkennis. Tí er tað ikki góður siður at nevna hann ''Hermannsson", men væl ber til bert at siga Steingrímur, eftir at hann fyrst er kunnaður sum Steingrímur Hermannsson.
"MANGLA"
"Vit mangla fólk…" stóð í eini lýsing. Hetta óføroyska orð er javnan at síggja og hoyra. Hví nýta hetta orð altíð og stund, tá ið vit eiga góð føroysk orð við somu merking, sum t.d. vanta, tróta, skorta og ivaleyst onnur við. "Okkum vantar fólk…" hevði ljóðað ólíka betur. At mangla er at slætta klæði við manglifjøl.
Fengið að láni hjá: http://www.fmn.fo/ordafar/ordafar.htm
föstudagur, maí 30, 2008
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
3 ummæli:
Vá þetta er gaman að lesa
Já við skulum gefa okkur að mangla þýði að straua...og manglifjöl sé straubretti...
Nú hlýtur stefnan að vera tekin til Færeyja.. Stórskemmtilegt tungumál. kv Koppur
Skrifa ummæli